Oğlum yemek konusunda inanılmaz inatçıydı, neredeyse sadece 2-3 çeşit şey yiyordu. Üstüne bir de duyusal hassasiyetleri vardı, bazı kıyafetleri giymek istemiyor, bazı sesler yüzünden çığlık atıyordu. Açıkçası çok çaresiz hissediyorduk. Rabia Hanım’la tanıştıktan sonra yavaş yavaş değişimler başladı. Şimdi yeni yemekler denemeye istekli, kıyafet konusunda da eskisi kadar kriz yaşamıyoruz. En önemlisi de artık biz de nasıl yaklaşacağımızı biliyoruz. Gerçekten hayatımızı değiştirdi, iyi ki yollarımız kesişmiş.
