2005 yılında çok ağır bir trafik kazası geçirdim. Talus, Tibia ve Fibula kemiklerim paramparça haldeydi. Ki Talus süngerimsi bir yapıda olduğundan hem ezilmiş hem de paramparça olmuştu. KOÜ Tıp’te Profesörlüğe yeni adım atmış olan Sefa Hocam’a ulaştık. Ben bugün 35 yaşında ayaktaysam ve en ufak bir aksamasız koşabiliyorsam, lafı açılıp anlattığımda insanlar şaşırıyorsa bunun mimarı Sefa Hocamızdır. Eklem travmalarında belki de dünyanın en iyilerindendir hocamız, mütevazı yapısından dolayı daçok fazla dillendirilmesini sevmez bu durumun. Ama gerçek bu. Yıllar oldu üç ameliyatımı yapalı (2005-2005-2008) ve bugün “yahu yıllar oldu hocamdan bir randevu alayım da kontrole gideyim” dedim de nerede olduğunu öğrendim. O kadar şikayetsizdim düşünün. Haftaya gideceğim nasipse. Yüksek empati kabiliyeti, güler yüzü bir yana; soru sorduğumda anlatırken büründüğü tatlı-sert mizacı her öğrencinin de hayalidir. Yaşadığım sorunu bana anlatırken anında büründüğü “hoca” kimliğini bu mizacıyla müthiş destekleyen bir değerimizdir kendisi.
