Arkadaşlarımla konuşurken boş boş baktığım ve dinleyemeyip dağıldığım oluyordu. Bir işe başlamak işkence gibi geliyor, kaçıyordum. Tam bir iş yapacağım olmadık şeylere dönüyordum. Sanki zihnim surf yapıyordu. Yerimde oturamam, daralırdım. Artık herşeyi ötelemekten işimi kaybedecektim. Arkadaşım da bende öyleydim Zengibar Bey'e muayene oldum dedi. Bende muayene olma kararı aldım Zengibar Bey'e. Meğerse taa çocukluktan beri varmışta fark etmemişim. Şimdi iyiyim, hayatım normale döndü.
